Συντάκτης: Δημήτρης Αγοραστός
Ο αυτισμός, ή αλλιώς Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή η οποία εντοπίζεται περίπου στο 1% του πληθυσμού και επηρεάζει διάφορους τομείς της ζωής ενός ατόμου. Ο μεγαλύτερος αντίκτυπος του αυτισμού αφορά την κοινωνική αλληλεπίδραση, την επικοινωνία και τη γενική συμπεριφορά και επομένως η εκπαίδευση των παιδιών με αυτισμό απαιτεί ιδιαίτερη ευαισθησία και γνώσεις.
Πώς γίνεται, σε εποχές κρίσης, να εμφανίζονται ηγέτες που υπόσχονται «λύσεις» μέσα από τον φόβο, την υποταγή και τον περιορισμό της ελευθερίας, αρχικά μειονοτήτων και έπειτα όλων των αντιφρονούντων; Κι ακόμη πιο ανησυχητικό: γιατί τόσοι άνθρωποι φαίνεται να τους ακολουθούν με ενθουσιασμό;
Τι είναι η διαφορετικότητα, η ισότητα και η συμπερίληψη, ποια η σημαντικότητά τους στην ψυχική υγεία και σε τι βοηθάει αυτές οι έννοιες να έχουν κεντρικό ρόλο στα σχολεία ενός εκπαιδευτικού συστήματος;
Η παιδική κακοποίηση είναι ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα το οποίο επηρεάζει σημαντικά την ψυχική αλλά και σωματική ανάπτυξη των παιδιών που πέφτουν θύματα τέτοιων συμπεριφορών. Στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές χώρες της Δύσης, το θέμα της παιδικής κακοποίησης συνεχίζει να είναι ανησυχητικό, με χιλιάδες περιπτώσεις να καταγράφονται κάθε χρόνο.
Η συνεκπαίδευση αποτελεί μια σύγχρονη εκπαιδευτική προσέγγιση που ενθαρρύνει την κοινή εκπαίδευση μαθητών με νευροαναπτυξιακές διαταραχές με μαθητές τυπικής ανάπτυξης στις ίδιες τάξεις. Αυτή η πρακτική βασίζεται στην ιδέα ότι όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως διαφορών ή αναγκών, έχουν δικαίωμα στην ίδια ποιότητα εκπαίδευσης και κοινωνικής ένταξης.
Η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή που συχνά συνδέεται με την ενήλικη ζωή. Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει και τα παιδιά, μια αλήθεια που πολλοί αγνοούν.
Τι σχέση έχει η πίστη σε μια θεωρία συνωμοσίας με την αντίληψη της ανέντιμης συμπεριφοράς και την στάση των “πιστών” της απέναντι σε αυτή;
Η αρχή κάθε νέας χρονιάς είναι μια στιγμή που πολλοί από εμάς αναλογίζονται τι πήγε καλά και τι θα ήθελαν να αλλάξουν στη ζωή τους. Το να θέτουμε προσωπικούς στόχους για τη νέα χρονιά είναι μια δημοφιλής πρακτική που ενθαρρύνει τον αυτοστοχασμό και την αλλαγή. Αλλά πόσο θετικοί ή αρνητικοί μπορεί να είναι αυτοί οι στόχοι για την ψυχική μας υγεία και τη συνολική μας ευεξία;
Η αυτογνωσία είναι μια από τις πιο θεμελιώδεις έννοιες της ανθρώπινης ύπαρξης. Μας επιτρέπει να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ως ξεχωριστή οντότητα και να σκεφτόμαστε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ενέργειές μας. Πώς, όμως, μελετούν οι επιστήμονες την αυτογνωσία;
Η υπακοή είναι ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κοινωνίας, καθώς επιτρέπει την ομαλή λειτουργία των θεσμών και των ομάδων. Ωστόσο, μπορεί να γίνει επικίνδυνη όταν οδηγεί σε πράξεις που συγκρούονται με την ηθική μας.