Ένα στα τρία άτομα με δυσλεξία έχουν κακοποιηθεί σωματικά κατά την παιδική τους ηλικία

συντάκτης · 5 Ιουλίου, 2014

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο, τα άτομα με δυσλεξία είναι πιο πιθανό να έχουν υποστεί κάποιου είδους σωματική βία κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας [1]Fuller-Thomson, E., & Hooper, S. R. (2014). The Association Between Childhood Physical Abuse and Dyslexia: Findings From a Population-Based Study. Journal of Interpersonal Violence. doi:10.1177/0886260514540808 [2]University of Toronto News: “One third of adults with dyslexia report physical abuse in childhood” . Συγκεκριμένα, οι ερευνητές βρήκαν ότι το 35% των δυσλεκτικών της έρευνας είχαν υποστεί συστηματική σωματική βία πριν κλείσουν τα 18 έτη, σε αντίθεση με τους μη δυσλεκτικούς οι οποίοι είχαν υποστεί σωματική βία σε ποσοστό 7%.

Για να φτάσουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητικές ομάδες συνέλεξαν στοιχεία μέσω γενικών ερωτηματολογίων για την υγεία περισσότερων από 13.000 συμμετέχοντες. Από αυτούς περίπου 1000 είχαν δηλώσει ότι είχαν πέσει θύμα συστηματικής σωματικής βίας κατά την παιδική τους ηλικία και 77 ότι είχαν διαγνωσθεί από κάποιον επίσημο φορέα με δυσλεξία. Για να μελετήσουν τη συσχέτιση δυσλεξίας με την ύπαρξη σωματική βίας, οι ερευνητές βρήκαν αντιπροσωπευτικά δείγματα μεταξύ των ομάδων με δυσλεξία και χωρίς δυσλεξία ώστε να έχουν κοινούς άλλους παράγοντες όπως ηλικία, φύλο, φυλετική καταβολή, κοινωνικο-οικονομικό στάτους, άλλα οικογενειακά προβλήματα κ.α.

Η πενταπλάσια διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων είναι στατιστικώς σημαντική, κάτι που υποδεικνύει μια σαφή συσχέτιση μεταξύ ύπαρξης δυσλεξίας και κακοποιητικού περιβάλλοντος στην παιδική ηλικία. Το βασικό πρόβλημα όμως με τις συσχετιστικές έρευνες είναι ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια παράμετρος προκαλεί ποια.

Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Το πρώτο είναι τα άτομα να αναπτύσσουν δυσλεξία και ως συνέπεια των μαθησιακών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν να γίνονται δέκτες σωματικής βίας από το ευρύτερο περιβάλλον τους το οποίο ουσιαστικά τους απορρίπτει μη αποδεχόμενο την ιδιαιτερότητά τους. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι η σωματική βία να προϋπάρχει και να επηρεάζει την ανάπτυξη της δυσλεξίας, προκαλώντας την ή επιδεινώνοντας τα συμπτώματά της. Οι ερευνητές σε αυτή τη φάση δεν μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά τι προϋπάρχει και τι προκαλεί τι, αλλά είναι σίγουροι για την συνύπαρξη δυσλεξίας και σωματικής κακοποίησης σε υψηλά ποσοστά μεταξύ των ανηλίκων.

Τα ευρήματα αυτής της έρευνας μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα σε λειτουργούς ψυχικής υγείας που ασχολούνται με μαθησιακές διαταραχές, καθώς υπογραμμίζουν την ανάγκη διερεύνησης του οικογενειακού και ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος για ύπαρξη συστηματικής σωματικής βίας στα παιδιά με δυσλεξία.

Εισαγωγική Φωτογραφία

Το κείμενο προσφέρεται με άδεια ""Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές". Μπορείτε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε το κείμενο δίχως να το αλλάξετε και αποκλειστικά για μη εμπορική χρήση, μόνο εφόσον αναφέρετε τον συντάκτη και την πηγή. Για οποιαδήποτε άλλη χρήση και άρση των περιορισμών απαιτείται η γραπτή άδεια του συντάκτη.

Δημήτρης Αγοραστός
Latest posts by Δημήτρης Αγοραστός (see all)

Πηγές / Διαβάστε περισσότερα

Ετικέτες:

Δημήτρης Αγοραστός

Ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Σχολική Ψυχολογία (ΑΠΘ) και στις Νευροσυμπεριφορικές Επιστήμες (University of Tuebingen). Ασχολείται με την ανάπτυξη ψυχοεκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την αξιολόγησή τους στα πλαίσια εντοπισμού και αντιμετώπισης μαθησιακών και ψυχοσυναισθηματικών δυσκολιών, αλλά και την υποστήριξη της σχολικής κοινότητας εν τω συνόλω. Επιπλέον, μέσα από τις δομές και τις υπηρεσίες στις οποίες εργάζεται, παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη γονέων και παιδιών.Έχει εμπειρία παροχής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Ίσως σας ενδιαφέρουν…