Παρουσίαση Βιβλίου: “Κρίση, φόβος και διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής”
Μία αβέβαιη και απειλητική καθημερινότητα επικράτησε για τους πολίτες της Ελλάδας μετά την υπογραφή του μνημονίου, ως αποτέλεσμα της ακραίας λιτότητας που επιβλήθηκε.
Η ύφεση, ή ανεργία, οι μειώσεις και οι περικοπές των μισθών, η αυξανόμενη φορολογία και η συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας, η διόγκωση της φτώχειας, επιδείνωσαν τις συνθήκες διαβίωσης, ενέτειναν τα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, αύξησαν τα ποσοστά των αυτοκτονιών και της θνησιμότητας. Παράλληλα, άρχισαν να κερδίζουν έδαφος εντεινόμενες πολιτικές και πρακτικές καταστολής, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κοινωνικά αδύναμων ομάδων, ο ρατσισμός, η βία και ο φασισμός, δημιουργώντας κλίμα φόβου και ανασφάλειας.
Το βιβλίο “Κρίση, φόβος και διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής” επιχειρεί μία σφαιρική κριτική και τεκμηριωμένη ανάλυση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στη ζωή των πολιτών, ανάλυση που αναδεικνύει την κοινωνική συνοχή ως το μεγάλο θύμα της κρίσης. Κεντρική θέση στην ανάλυση κατέχει η παρουσίαση μηχανισμών χειραγώγησης της κοινωνίας και διαδικασιών κοινωνικού αποκλεισμού, όπως η κατασκευή ενόχων, ενοχών και αποδιοπομπαίων τράγων, και η ποινικοποίηση της ασθένειας και της διαφορετικότητας.
Παράλληλα, αναζητεί λύσεις για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων που έχουν οξυνθεί μέσα από την ενίσχυση της δημοκρατικής συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων και τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση των παρεμβάσεων, με τη συμμετοχή των λειτουργών φροντίδας και των ίδιων των εξυπηρετουμένων. Αναδεικνύει τη σημασία της κριτικής σκέψης και στάσης για τη διαμόρφωση ενός κινήματος αλληλεγγύης ενάντια στις πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή ανθρωπιστική κρίση και προτείνει το μοντέλο της κριτικής κοινωνικής εργασίας στην παροχή κοινωνικής φροντίδας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Δρ. Χαράλαμπος Πουλόπουλος είναι κοινωνικός λειτουργός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία στον τομέα των Εφαρμοσμένων Κοινωνικών Επιστημών. Συμμετείχε στη δημιουργία των θεραπευτικών κοινοτήτων του ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων) από το 1983 και από το 1995 είναι διευθυντής του οργανισμού. Είναι πρόεδρος της Επιστημονικής και Συμβουλευτικής Επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (WFTC) και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων (EFTC).
Η σύνδεση της θεωρίας και πρακτικής της Κοινωνικής Εργασίας με τον χώρο των θεραπευτικών κοινοτήτων αποτελεί ένα από τα κύρια επαγγελματικά και επιστημονικά του ενδιαφέροντα. Έχει διδάξει στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης την περίοδο 1999-2003 και είναι επιστημονικός συνεργάτης στο διεθνές μεταπτυχιακό πρόγραμμα για τις εξαρτήσεις που συνδιοργανώνεται από το King’s College του Λονδίνου, το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας της Αυστραλίας και το Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth των ΗΠΑ.
Αυτό το κείμενο είναι το δελτίο τύπου από τις Εκδόσεις “Τόπος” και όχι η προσωπική άποψη του αρθρογράφου, η οποία θα ανέβει σε ξεχωριστό κείμενο αργότερα, όταν ολοκληρωθεί η ανάγνωση του βιβλίου.
- Ακαδημαϊκή επιτυχία: εστιάζοντας πέρα από την υψηλή νοημοσύνη - 17 Σεπτεμβρίου, 2024
- Προκατάληψη: προϊόν και κοινωνικής μάθησης - 12 Ιουλίου, 2024
- Μπορεί μια δοκιμασία οπτικής αντίληψης να εντοπίσει τα βρέφη με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης αυτισμού; - 12 Ιουνίου, 2024
