ΜκΕ #26: Τεστοστερόνη, Μετατραυματικό Στρες, Αισιοδοξία και… Μαγεία!

  • Μια έρευνα βιοψυχολογίας στις Φιλλιπίνες κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσο πιο αυξημένα είναι τα  επίπεδα τεστοστερόνης σε έναν άνδρα τόσο πιο πιθανό είναι να παντρευτεί. Αυτό ακούγεται λογικό, μιας και η τεστοστερόνη σχετίζεται άμεσα με τα τα επίπεδα σεξουαλικής συμπεριφοράς. Ωστόσο η ίδια έρευνα υποστηρίζει ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης σε έναν άνδρα αρχίζουν και πέφτουν σταδιακά από τη στιγμή που θα γίνει πατέρας! Μήπως τα σεξουαλικά προβλήματα στον γάμο σχετίζονται σε κάποιο βαθμό και με τη βιολογία μας; [Deric Bown & PNAS]
  • Όταν το εκπαιδευτικό σύστημα λειτουργεί έτσι όπως θα έπρεπε, τότε γίνονται θαύματα. Φοιτητές ψυχολογίας από την Βόρεια Ιρλανδία (UK) ταξίδεψαν στο μακρινό Κογκό για να βοηθήσουν στην ψυχολογική υποστήριξη παιδιών που αναγκάστηκαν να λάβουν μέρος στον εμφύλιο πόλεμο ως στρατιώτες, να εργαστούν ως σκλάβοι ή που έπεσαν θύματα σεξουαλικής και ψυχολογικής βίας. Το ταξίδι ήταν απλά το πρώτο μέρος ενός μεγαλύτερου project που επικεντρώνεται στα παιδιά αυτής της πολύπαθης χώρας και στην αντιμετώπιση του Μετατραυματικού Στρες (PTSD). Οι ίδιοι φοιτητές προηγουμένως ταξίδεψαν και εργάστηκαν στην Ουγκάντα όπου συνέβαλαν στην ίδρυση και λειτουργία του πρώτου σχολείου  το οποίο δέχεται κακοποιημένα παιδιά από την Αφρικανική Ήπειρο. [Science Daily]
  • Πως γίνεται κάποιοι να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και κάποιοι μισοάδειο; Αυτό αναρωτήθηκε μια επιστημονική ομάδα από το τμήμα νευροσυμπεριφορικών επιστημών του UCL οι οποία αποφάσισε να βρει διαφορές στον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου μεταξύ των οπτιμιστών και των πεσιμιστών. Χρησιμοποιώντας fMRI βρήκαν πως όσο πιο αισιόδοξος είναι κάποιος τόσο πιο περιορισμένη είναι η επεξεργασία που κάνει ο ο πρόσθιος λοβός. Συγκεκριμένα, φαίνεται πως ο εγκέφαλός των οπτιμιστών πολύ απλά δεν επεξεργάζεται τις ενδείξεις που δεν ταιριάζουν με την αισιόδοξη ματιά με την οποία βλέπουν τον κόσμο. Κάτι αντίστοιχο γνωρίζουμε πως συμβαίνει με τους καταθλιπτικούς: όταν δέχονται πληροφορίες που δεν ταιριάζουν με την απαισιόδοξη ματιά τους, πολύ απλά την αγνοούν. [Medical News Today]
  • Ψυχο…ιστορικά

    Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα ιστορικά γεγονότα από το χώρο της ψυχολογίας που να συνέβησαν σαν σήμερα, αλλά αξίζει να αναφέρουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία που έλαβε χώρα στις 10 Οκτωβρίου 1605. Εκείνη την εποχή οι ιδέες της δαιμονοληψίας και της μαγείας ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες. Το 1604 μια γυναίκα ονόματι  Anne Gunther εντελώς ξαφνικά άρχισε να παρουσιάζει ενδείξεις “δαιμονισμού” και ο περίγυρός της ανησύχησε πως είχε πέσει θύμα μαγείας. Τρεις γυναίκες κατηγορήθηκαν για μαγεία και δικάστηκαν (Agnes Pepwell, Mary Pepwell, Elizabeth Gregory). Για την ιστορία, οι δύο πρώτες αθωώθηκαν, ενώ η τρίτη το έσκασε πριν τη δίκη φοβούμενη μια άδικη καταδίκη που θα την έριχνε στην πυρά. Ο πατέρας της Anne όμως δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με την αθώωση των γυναικών, οπότε αποφάσισε να πάει στον ίδιο τον βασιλιά, τον King James I και να ζητήσει την δική του άποψη. Ο βασιλιάς αποφάσισε να “θεραπεύσει” την Anne δίνοντας την εποπτεία της στην Εκκλησία και να στείλει την υπόθεση στο διαβόητο “Court of the Star Chamber“.

    Λίγους μήνες μετά, στις 10 Οκτωβρίου 1605, ο βασιλιάς ξανασυνάντησε την Anne και αποφάσισε πως η κοπέλα είχε “θεραπευτεί πλήρως χάρη σε ένα μαγικό φίλτρο που της έδωσαν οι γιατροί και ένα φυλαχτό που είχε κρεμασμένο στον λαιμό της”. Η ιστορία της Anne Gutner έχει γραφτεί και σε βιβλίο το οποίο πέραν της ιστορίας της αναλύει και το ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή όσον αφορά την μαγεία και τον δαιμονισμό.

    Δημήτρης Αγοραστός

    Δημήτρης Αγοραστός

    Ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Σχολική Ψυχολογία (ΑΠΘ) και στις Νευροσυμπεριφορικές Επιστήμες (University of Tuebingen). Ασχολείται με την ανάπτυξη ψυχοεκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την αξιολόγησή τους στα πλαίσια εντοπισμού και αντιμετώπισης μαθησιακών και ψυχοσυναισθηματικών δυσκολιών, αλλά και την υποστήριξη της σχολικής κοινότητας εν τω συνόλω. Επιπλέον, μέσα από τις δομές και τις υπηρεσίες στις οποίες εργάζεται, παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη γονέων και παιδιών.Έχει εμπειρία παροχής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

    Ίσως σας ενδιαφέρουν…