Αυνανισμός: πόσοι και ποιοι το κάνουν;

Ο αυνανισμός είναι ένα από τα σεξουαλικά θέματα τα οποία αποφεύγονται τόσο στις συζητήσεις όσο και στην επιστημονική έρευνα. Ο κύριος λόγος που ο αυνανισμός δεν αναφέρεται στις συζητήσεις μας είναι φυσικά πως ανήκει στην ευρύτερη ομάδα των προσωπικών σεξουαλικών επιλογών/προτιμήσεων οι οποίες είναι από μόνες τους ένα απαγορευμένο θέμα συζήτησης. Η φύση του θέματος όμως το κατέστησε και απαγορευμένο ακόμη και για την επιστημονική έρευνα, καθώς είναι δύσκολο να αποσπάσει κανείς σαφή και αξιόπιστα δεδομένα για τον αυνανισμό όταν όλοι προτιμούν να μην μιλάνε γι’ αυτόν.

Μία από τις πιο πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ [1]Das, A. (2007). “Masturbation in the United States,” Journal of Sex and Marital Therapy 33(4): 301-317 [2]Castleman, M. “How Common is Masturbation, Really?” Psychology Today προσπάθησε να βγάλει κάποια στατιστικά σχετικά με τα χαρακτηριστικά των ατόμων που αυτοϊκανοποιούνται. Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 18-60 ετών οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με την σωματική και ψυχική τους υγεία ανάμεσα στα οποία υπήρχε και η ερώτηση “Πόσο συχνά αυνανιστήκατε τον τευλευταίο χρόνο;”. Τα αποτελέσματά της έδειξαν πως το 38% των γυναικών της έρευνας αυνανίστηκε τουλάχιστον μια φορά τον τελευταίο χρόνο, ενώ το αντίστοιχο για τους άνδρες ήταν 61%.

Αυτά τα νούμερα δεν μπορεί να θεωρηθεί πως αντικατοπτρίζουν επακριβώς την πραγματικότητα καθώς τα άτομα απαντούσαν απευθείας σε κάποιον πειραματιστή, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες πολλοί συμμετέχοντες απλά να ντράπηκαν να πουν την αλήθεια. Παρόλα αυτά, η έρευνα αυτή είναι μια καλή βάση για να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις σχετικα με τον αυνανισμό.

Πέραν από το πόσο συχνά αυνανίζονται οι άνδρες και οι γυναίκες ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα όσον αφορά στην ηλικία έναρξης του αυνανισμού. Συγκεκριμένα, οι άνδρες αρχίζουν τον αυνανισμό ήδη από την ηλικία των 18 ετών και συνεχίζουν με παρόμοιες συχνότητες έως και την ηλικία των 50, οπότε και η συχνότητα αυνανισμού μειώνεται αισθητά. Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες βρέθηκε πως αργούν περισσότερο να πειραματιστούν με τον αυνανισμό και τον σταματάνε πιο γρήγορα. Η ηλικία έναρξης για τις γυναίκες ήταν τα 20 χρόνια και λήξης τα 40. Μετά τα 40 η συχνότητα αυνανισμών μειώνεται κατακόρυφα.

Αναλύοντας το κοινωνικο προφίλ όσων απάντησαν πως αυνανίζονται, ορισμένοι θα εκπλαγούν, καθώς βρέθηκε πως το υψηλό μορφωτικό επίπεδο, οι πειραματισμοί την ώρα της ερωτικής πράξης, αλλά και ο αριθμός των σεξουαλικών σχέσεων που έχει κάνει κάποιος στη ζωή του σχετίζονται θετικά με τον αυνανισμό. Με άλλα λόγια όσο πιο μεγάλες τιμές παίρνουν οι παράγοντες αυτοί, τόσο πιο συχνός είναι και ο αυνανισμός. Αυτά τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με την κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία όσοι αυνανίζονται είναι μάλλον άτομα χαμηλού κοινωνικού επιπέδου που είτε δεν μπορούν να εμπλακούν σε σεξουαλικές σχέσεις, είτε ντρέπονται να πειραματιστούν με το ταίρι τους.

Μέσα στα πλαίσια των παραπάνω ευρημάτων μπορούμε να κατανοήσουμε τον αυνανισμό ως ένα ακόμη ερωτικό παιχνίδι που δεν υποκαθιστά την ερωτική πράξη, αλλά την συμπληρώνει. Βεβαίως όλα αυτά ισχύουν μέσα στα πλαίσια του μέτρου και σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν άτομα που αυνανίζονται γιατί φοβούνται να αναζητήσουν έναν ερωτικό σύντροφο ή για να αποκαταστήσουν την χαμένη σεξουαλική τους ζωή. Αυτή η κατηγορία φυσικά και υπάρχει, αλλά φαίνεται πως πρόκειται για μειοψηφία.

Εισαγωγική Φωτογραφία

Το κείμενο προσφέρεται με άδεια ""Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές". Μπορείτε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε το κείμενο δίχως να το αλλάξετε και αποκλειστικά για μη εμπορική χρήση, μόνο εφόσον αναφέρετε τον συντάκτη και την πηγή. Για οποιαδήποτε άλλη χρήση και άρση των περιορισμών απαιτείται η γραπτή άδεια του συντάκτη.

Δημήτρης Αγοραστός

Δημήτρης Αγοραστός

Ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Σχολική Ψυχολογία (ΑΠΘ) και στις Νευροσυμπεριφορικές Επιστήμες (University of Tuebingen). Ασχολείται με την ανάπτυξη ψυχοεκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την αξιολόγησή τους στα πλαίσια εντοπισμού και αντιμετώπισης μαθησιακών και ψυχοσυναισθηματικών δυσκολιών, αλλά και την υποστήριξη της σχολικής κοινότητας εν τω συνόλω. Επιπλέον, μέσα από τις δομές και τις υπηρεσίες στις οποίες εργάζεται, παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη γονέων και παιδιών.Έχει εμπειρία παροχής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Ίσως σας ενδιαφέρουν…