Παιδική Εργασία: Μία σύγχρονη πραγματικότητα

Με αφορμή την σημερινή παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής εργασίας, είναι χρήσιμο να δούμε ορισμένες βασικές πληροφορίες για ένα πρόβλημα που παρόλο που θεωρούμε ότι είναι στοιχείο του παρελθόντος μας και δεν μας αγγίζει πλέον, εντούτοις συνεχίζει να υπάρχει σε μεγάλο μέρος του πλανήτη.

Σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF και του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν 168 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο, ηλικίας 5-17 ετών τα οποία εργάζονται [1]UNICEF: Child labour . Η παιδική εργασία δεν αφορά απλά παιδιά τα οποία εξαναγκάζονται να εργάζονται, αλλά και αυτά που υπόκεινται τις χειρότερες μορφές οικονομικής εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της διαβίωσής τους σε συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς, εξαναγκασμού τους σε συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις αλλά και η εκμετάλλευσή τους για άλλες παράνομες δραστηριότητες όπως είναι η διακίνηση ναρκωτικών ή ακόμη και η πορνεία.

Ποσοστά παιδικής εργασίας ανά χώρα (Πηγή: Our World in Data)

Τα παιδιά, όντας το μέλλον μας, χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας. Η Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Παιδιών [2]Convention of the Rights of the Child, την οποία έχουν υπογράψει η πλειοψηφία των χωρών όλου του πλανήτη υπογραμμίζει πως τα παιδιά έχουν το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία, την ασφάλεια και προστασία από κάθε μορφή απάνθρωπης μεταχείρισης. Τα παιδιά τα οποία εξαναγκάζονται να εργάζονται, αποκλείονται σε έναν μεγάλο βαθμό από την κατάλληλη εκπαίδευση και την ομαλή ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη ανάλογη της ηλικίας τους. Αυτό έχει τεράστιες επιπτώσεις στα ίδια τα παιδιά (ψυχολογικές, σωματικές, μαθησιακές, αναπτυξιακές, οικονομικές κτλ), αλλά και στις κοινωνίες γενικότερα.

Παγκοσμίως αναπτύσσονται διάφορα προγράμματα παιδικής προστασίας που σκοπό έχουν την ενημέρωση του κοινού για το πρόβλημα της παιδικής προστασίας, τις μορφές που μπορεί να έχει η εκμετάλλευση των παιδιών αλλά και τον κεντρικό ρόλο που οφείλει να έχει το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί ως δίχτυ προστασίας για τα παιδιά αυτά και μία πρώτη γραμμή καταγραφής και αντιμετώπισης προβλημάτων παιδικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης και της παιδικής εργασίας.

Όπως φαίνεται και από το διάγραμμα που ακολουθεί από σχετική έρευνα [3]Eric V. Edmonds “Child Labor”, Chapter 57 in T. Paul Schultz, John Strauss (2008), Handbook of Development Economics, Volume 4. North Holland η οποία παρουσιάζεται και στο Our World in Data [4]Ortiz-Ospina & Roser (2019). Child Labor. Our World in Data, η αρνητική συσχέτιση μεταξύ των ωρών παιδικής εργασίας και του ποσοστού παρακολούθησης σχολείου είναι υπαρκτή και ιδιαίτερα ισχυρή. Όσες περισσότερες ώρες αναγκάζεται να εργάζεται ένα παιδί, τόσες λιγότερες ώρες αφιερώνει στην εκπαίδευσή του.


Παρόλο που όπως βλέπουμε και από τον χάρτη, η παιδική προστασία αφορά κυρίως χώρες της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και της Ασίας, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς μπορούμε να αδιαφορούμε. Περιπτώσεις παιδικής εργασίας μπορεί να συναντήσουμε και εμείς στην καθημερινότητά μας, και δυστυχώς πολλές φορές μπορεί να περνούν απαρατήρητες, είτε λόγω της εθνικής καταγωγής του παιδιού, είτε γιατί η παιδική εργασία εμφανίζεται ως “βοήθεια” στην εργασία ενός ενήλικα.

Κανένα παιδί δεν πρέπει να μένει εκτός σχολείου. Κανένα παιδί δεν πρέπει να στερείται της παιδικής του ηλικίας και των βασικών του δικαιωμάτων.

Εισαγωγική Εικόνα

Το κείμενο προσφέρεται με άδεια ""Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές". Μπορείτε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε το κείμενο δίχως να το αλλάξετε και αποκλειστικά για μη εμπορική χρήση, μόνο εφόσον αναφέρετε τον συντάκτη και την πηγή. Για οποιαδήποτε άλλη χρήση και άρση των περιορισμών απαιτείται η γραπτή άδεια του συντάκτη.

Δημήτρης Αγοραστός

Πηγές / Διαβάστε περισσότερα

Πηγές / Διαβάστε περισσότερα
1 UNICEF: Child labour
2 Convention of the Rights of the Child
3 Eric V. Edmonds “Child Labor”, Chapter 57 in T. Paul Schultz, John Strauss (2008), Handbook of Development Economics, Volume 4. North Holland
4 Ortiz-Ospina & Roser (2019). Child Labor. Our World in Data

Δημήτρης Αγοραστός

Ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Σχολική Ψυχολογία (ΑΠΘ) και στις Νευροσυμπεριφορικές Επιστήμες (University of Tuebingen). Ασχολείται με την ανάπτυξη ψυχοεκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την αξιολόγησή τους στα πλαίσια εντοπισμού και αντιμετώπισης μαθησιακών και ψυχοσυναισθηματικών δυσκολιών, αλλά και την υποστήριξη της σχολικής κοινότητας εν τω συνόλω. Επιπλέον, μέσα από τις δομές και τις υπηρεσίες στις οποίες εργάζεται, παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη γονέων και παιδιών.Έχει εμπειρία παροχής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Ίσως σας ενδιαφέρουν…