Νέα έρευνα υποστηρίζει ότι οι νευρώνες μπορούν να αλλάξουν μορφή μετά την πλήρη ανάπτυξή τους

Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ ρίχνει φως στο θέμα της νευρολογικής ανάπτυξης, καθώς τα αποτελέσματά της υποδεικνύουν ότι οι νευρώνες μπορούν να αλλάξουν μορφή μετά το στάδιο της πλήρους ανάπτυξής τους.

Σύμφωνα με τα όσα γνωρίζαμε έως τώρα, οι νευρώνες δημιουργούνται από τα βλαστοκύτταρα  και παίρνουν την τελική τους μορφή κατά τη διάρκεια της κύησης. Αφού έχουν πάρει την τελική τους μορφή (π.χ. κινητικοί νευρώνες, ενδιάμεσοι νευρώνες, αισθητήριοι νευρώνες) δεν μπορούν να αλλάξουν εκ νέου σε κάποιον άλλου τύπου νευρώνα.

Αυτή η διαπίστωση πλέον μπορεί να αποδειχθεί λανθασμένη, καθώς η έρευνα του Χάρβαρτ έδειξε ότι στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης ενός νευρώνα υπάρχει δυνατότητα να αλλάξει ο τύπος του, υπογραμμίζοντας την εκπληκτική πλαστικότητα και ευελιξία του ανθρώπινου νευρικού συστήματος [1]Caroline Rouaux, Paola Arlotta. Direct lineage reprogramming of post-mitotic callosal neurons into corticofugal neurons in vivo. Nature Cell Biology, 2013 [2]One form of neuron turned into another in brain. ScienceDaily .

Στα πειράματα της η επιστημονική ομάδα επικεντρώθηκε στην αλλαγή κάποιων ενδιάμεσων νευρώνων οι οποίοι κανονικά μεταφέρουν πληροφορίες ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια. Σκοπός τους ήταν οι νευρώνες αυτοί να μετατραπούν σε εγκεφαλονωτιαίους κινητικούς νευρώνες, η βλάβη των οποίων είναι γνωστό ότι προκαλεί στην πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας. Η αλλαγή του νευρώνα έγινε μέσω της επανακωδικοποίησης του γονιδιακού του υλικού και μάλιστα το πείραμα έλαβε χώρα όχι σε απομονωμένους νευρώνες σε εργαστηριακό περιβάλλον, αλλά σε ζωντανό, νεαρό πειραματόζωο.

Εάν η αλλαγή αυτή των νευρώνων αποδειχθεί πως είναι δυνατή και σε ενήλικα πειραματόζωα, τότε ανοίγει ο δρόμος για την ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών για νευρολογικές διαταραχές όπως την σκλήρυνση κατά πλάκας, τη νόσο του Πάρκινσον κ.α. Αυτό το οποίο δίνει ελπίδες για την ανάπτυξη τέτοιου είδους θεραπειών είναι το γεγονός πως η επιστημονική ομάδα κατέληξε σε παρόμοια ευρήματα πριν πέντε χρόνια, όταν κατάφερε να αλλάξει μορφή και σε άλλα κύτταρα του σώματος, όπως αυτά που συνθέτουν το πάγκρεας.

Οι γνώσεις μας για την ανάπτυξη, τον τρόπο λειτουργίας και τις διαταραχές του νευρικού μας συστήματος έχουν αυξηθεί γεωμετρικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Εάν η έρευνα σε αυτόν τον τομέα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς, έχουμε κάθε λόγο να μιλάμε για μια νέα εποχή στην ιατρική και την νευροψυχολογία.

Εισαγωγική Φωτογραφία

Το κείμενο προσφέρεται με άδεια ""Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές". Μπορείτε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε το κείμενο δίχως να το αλλάξετε και αποκλειστικά για μη εμπορική χρήση, μόνο εφόσον αναφέρετε τον συντάκτη και την πηγή. Για οποιαδήποτε άλλη χρήση και άρση των περιορισμών απαιτείται η γραπτή άδεια του συντάκτη.

Δημήτρης Αγοραστός

Δημήτρης Αγοραστός

Ψυχολόγος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Σχολική Ψυχολογία (ΑΠΘ) και στις Νευροσυμπεριφορικές Επιστήμες (University of Tuebingen). Ασχολείται με την ανάπτυξη ψυχοεκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την αξιολόγησή τους στα πλαίσια εντοπισμού και αντιμετώπισης μαθησιακών και ψυχοσυναισθηματικών δυσκολιών, αλλά και την υποστήριξη της σχολικής κοινότητας εν τω συνόλω. Επιπλέον, μέσα από τις δομές και τις υπηρεσίες στις οποίες εργάζεται, παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη γονέων και παιδιών.Έχει εμπειρία παροχής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης σε ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Ίσως σας ενδιαφέρουν…