Ο όρος της εβδομάδας: λοβοτομή

Ο όρος λοβοτομή (από τις ελληνικές λέξεις “λοβός” και “τομή”) αναφέρεται στην χειρουργική μαζική αφαίρεση νευρικών ινών από κάποια περιοχή του εγκεφάλου, συνήθως περιοχών του μετωπιαίου λοβού ή προμετωπιαίων περιοχών (μετωπιαία λοβοτομή). Η λοβοτομή χρησιμοποιήθηκε ιδιαιτέρως στο παρελθόν για τη θεραπεία ψυχικών διαταραχών, κυρίως διαταραχών διάθεσης. O Walter Freeman, ο “πατέρας” της λοβοτομής στις ΗΠΑ, ήδη είχε ξεκινήσει να κάνει χρήση αυτής της χειρουργικής μεθόδου από τα μέσα της δεκαετίας του 1930. Ο Freeman κατά τη διάρκεια της καριέρας του έκανε περισσότερες από 3500 λοβοτομές, πολλές φορές προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στον εγκέφαλο οι οποίες άφηναν τους ασθενείς σχεδόν “φυτά”.

Μάλιστα, το 1949 το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρικη δόθηκε στον António Egas Moniz για τις ανακαλύψεις που έκανε πάνω στην θεραπεία ψυχώσεων με τη χρήση λοβοτομής. Η χρήση της λοβοτομής μειώθηκε κατακόρυφα στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και έπειτα, όταν εναλλακτικές θεραπείες (κυρίως φαρμακοθεραπείες) με σημαντικά λιγότερες παρενέργειες έκαναν την εμφάνισή τους. Πλέον η λοβοτομή θεωρείται ξεπερασμένη και κυρίως ανήθικη επέμβαση για την θεραπεία ψυχικών διαταραχών. Παρόλα αυτά, ακόμη και σήμερα πραγματοποιούνται μερικές δεκάδες επεμβάσεις παγκοσμίως.

Φωτογραφία

Πηγή / Περισσότερες Πληροφορίες

Το κείμενο προσφέρεται με άδεια "Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές". Μπορείτε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε το κείμενο δίχως να το αλλάξετε και αποκλειστικά για μη εμπορική χρήση, μόνο εφόσον αναφέρετε τον συντάκτη και την πηγή. Για οποιαδήποτε άλλη χρήση και άρση των περιορισμών απαιτείται η γραπτή άδεια του συντάκτη.

Δημήτρης Αγοραστός
Latest posts by Δημήτρης Αγοραστός (see all)

Θεατρική Παράσταση: "Όταν Έκλαψε ο Νίτσε"

Περί αυτισμού, παρενεργειών λιθίου και προστατευτικών γονέων