Ο όρος της εβδομάδας: λοβοτομή
Ο όρος λοβοτομή (από τις ελληνικές λέξεις “λοβός” και “τομή”) αναφέρεται στην χειρουργική μαζική αφαίρεση νευρικών ινών από κάποια περιοχή του εγκεφάλου, συνήθως περιοχών του μετωπιαίου λοβού ή προμετωπιαίων περιοχών (μετωπιαία λοβοτομή). Η λοβοτομή χρησιμοποιήθηκε ιδιαιτέρως στο παρελθόν για τη θεραπεία ψυχικών διαταραχών, κυρίως διαταραχών διάθεσης. O Walter Freeman, ο “πατέρας” της λοβοτομής στις ΗΠΑ, ήδη είχε ξεκινήσει να κάνει χρήση αυτής της χειρουργικής μεθόδου από τα μέσα της δεκαετίας του 1930. Ο Freeman κατά τη διάρκεια της καριέρας του έκανε περισσότερες από 3500 λοβοτομές, πολλές φορές προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στον εγκέφαλο οι οποίες άφηναν τους ασθενείς σχεδόν “φυτά”.
Μάλιστα, το 1949 το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρικη δόθηκε στον António Egas Moniz για τις ανακαλύψεις που έκανε πάνω στην θεραπεία ψυχώσεων με τη χρήση λοβοτομής. Η χρήση της λοβοτομής μειώθηκε κατακόρυφα στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και έπειτα, όταν εναλλακτικές θεραπείες (κυρίως φαρμακοθεραπείες) με σημαντικά λιγότερες παρενέργειες έκαναν την εμφάνισή τους. Πλέον η λοβοτομή θεωρείται ξεπερασμένη και κυρίως ανήθικη επέμβαση για την θεραπεία ψυχικών διαταραχών. Παρόλα αυτά, ακόμη και σήμερα πραγματοποιούνται μερικές δεκάδες επεμβάσεις παγκοσμίως.
Φωτογραφία
Πηγή / Περισσότερες Πληροφορίες
- Νοητική υστέρηση: τι είναι, πως αξιολογείται και τι είδους υποστήριξη χρειάζεται - 15 Ιανουαρίου, 2021
- Νέα Ψυχολογίας (21 Δεκεμβρίου 2020) - 20 Δεκεμβρίου, 2020
- Τα μεγαλύτερα παιδιά χαίρονται περισσότερο με τις εμπειρίες παρά με τα υλικά δώρα - 25 Νοεμβρίου, 2020